Szczegóły

Lidia Staromłyńska

Opublikowano: 30 wrzesień 2016

W Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie odbyło się bezpłatne seminarium z elementami pracy warsztatowej dla edukatorów, trenerów, bibliotekarzy, liderów organizacji pozarządowych, instruktorów i organizatorów UTW.

Na seminarium zaprezentowane zostały możliwości włączenia się w tematyczne grupy dyskusyjne na poziomie Europy oraz korzystanie z wirtualnych platform edukacyjnych.

Prelegenci to głównie praktycy na co dzień związani z działalnością projektową i edukacyjną na rzecz „uczenia się przez całe życie”. Równocześnie są to trenerzy posiadający doświadczenie w pracy z grupami dorosłych beneficjentów. Zaprezentują metody efektywnego nauczania grup różnych wiekowo (w tym seniorów) w instytucjach kultury i organizacjach oraz pokażą na przykładach, jak odpowiadać na potrzeby i skutecznie rozwiązywać problemy środowisk lokalnych w ramach realizowanych i planowanych projektów. Wskażą praktyczne inspiracje oraz udzielą przydatnych wskazówek. Seminarium składa się z dwóch części.

Program:

11.00 - 12.30, sala 245

Część I ogólna z elementami warsztatowymi:

1. Klikasz i masz – czyli pozaformalna edukacja w instytucjach kultury i organizacjach

• różnice w nauczaniu formalnym, pozaformalnym i nieformalnym,
• biblioteka, muzeum, dom kultury, stowarzyszenie? Rzecz o „nowej kulturze uczenia się”,
• rozwijanie kompetencji kluczowych w nauczaniu dorosłych/seniorów w obszarze obsługi komputera (TIK), nauki języków obcych, uczestnictwa w kulturze, wolontariatu,
• media społecznościowe jako ogniwo komunikacji i wymiany doświadczeń (platforma EPALE, LABIB)

Prowadząca:
dr Maria Jedlińska – pracownik Działu Edukacji, Nauki i Badań Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Krakowie, ekspert programów w obszarze włączenia cyfrowego i społecznego, koordynator krajowych i międzynarodowych projektów skierowanych do lokalnych środowisk, koordynator Programu „Szkoła @ktywnego Seniora – S@S, promotor współpracy międzypokoleniowej.

2. O edukacyjnej roli tańca w pracy z osobami dorosłymi

• terapia tańcem i ruchem (choreoterapia), metody pracy z dorosłymi (seniorami),
• analiza, charakterystyka przypadków, rezultaty,
• dobre praktyki (artecoaching – na przykładzie „Szkoły @ktywnego Seniora”).

Prowadząca:
Maja Strzelecka – pedagog, terapeuta, absolwentka kursu Metody Ruchu Autentycznego (Institute for Integrative Bodywork and Movement Therapy UK), instruktor – praktyk (terapia tańcem metodą Detlefa Kapperta)

12.30-13.00 przerwa

13.00-14.30

Część II warsztatowa – zajęcia w pracowni komputerowej
(dla zamkniętej grupy warsztatowej, 10-12 osób)

EPALE – ePlatforma na rzecz uczenia się dorosłych w Europie

• zasady działania, funkcjonalności (m.in. kalendarz wydarzeń, biblioteka materiałów, aktualności, blog, wyszukiwanie partnerów do projektów, społeczności praktyków, fora i dyskusje tematyczne),
• możliwości wykorzystania EPALE w pisaniu wniosków i realizacji projektów Erasmus+
• wspólne z Uczestnikami zakładanie indywidualnego konta użytkownika.

Prowadząca:
Anna Pokrzywnicka – ekspert Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji, Krajowe Biuro EPALE, Narodowa Agencja Programu Erasmus+ (Warszawa)

Szczegóły

Agnieszka Będkowska

Opublikowano: 19 sierpień 2016

Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie jak co roku, aktywnie włączyła się w ogólnopolską akcję Narodowego Czytania. W tym roku, 3 września cała Polska czytała powieść Henryka Sienkiewicza „Quo vadis”.

W Bibliotece krakowscy aktorzy m.in. Anna Branny, Kaja Sosnowska, Maciej Słota, Kajetan Wolniewicz i Jakub Kosiniak zaprezentowali zaadaptowane rozdziały powieści, które na tegoroczną edycję Narodowego Czytania przygotował p. Tomasz Burek, krytyk literacki, literaturoznawca i eseista.

Dodatkowo, dzięki współpracy z Kołem Naukowym Esperantystów przy Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego "Quo Vadis” w języku esperanto czytali przedstawiciele esperanckich środowisk Krakowa, z Uniwersytetem Jagiellońskim i Krakowskim Towarzystwem Esperanto, oraz goście. Poprzez internetowy most w czytaniu wzięli udział wykładowcy uniwersytetów, nauczyciele i działacze kultury z kilkunastu krajów wszystkich kontynentów, którzy doskonalili swoją znajomość języka esperanto na Uniwersytecie Jagiellońskim. Dzieło Quo Vadis, w tłumaczeniu córki Ludwika Zamenhofa, Lidii Zamenhof, weszło do światowego kanonu esperanckiej literatury tłumaczeniowej, jest znane na całym świecie i - wraz z przekładami innych arcydzieł literatury polskiej na ten język - przyczynia się do popularyzacji kultury polskiej. Czytanie było również dobrym wstępem do Roku Ludwika Zamenhofa, twórcy języka esperanto. Spotkaniu towarzyszyły dwie wystawy: ekspozycja przekładów H. Sienkiewicjęzyk esperanto oraz wystawa reprodukcji malarstwa dotycząca epoki Nerona, opracowana przez Dyrektora Instytutu Sztuki i Kultury Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, dra hab. Dariusza Tabora, prof. UPJP II, esperantystę.

Akcja Narodowe Czytanie organizowana jest przez Prezydenta RP od 2012 roku. Została zainicjowana wspólną lekturą „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. W 2013 roku w całej Polsce odbyło się czytanie dzieł Aleksandra Fredry, a w rok później „Trylogii” Henryka Sienkiewicza. W ubiegłym roku, 5 września, Andrzej Duda i Agata Kornhauser-Duda rozpoczęli Narodowe Czytanie „Lalki” Bolesława Prusa w warszawskim Ogrodzie Saskim. W całej Polsce „Lalkę” przeczytano w ponad 1600 miejscowościach.

Szczegóły

Agnieszka Będkowska

Opublikowano: 02 wrzesień 2016

W czasie wakacji w Wypożyczalni i Pracowni dla Dzieci odbyła się literacka podróż do najdalszych lądów i dawnych czasów. Podczas warsztatów mali podróżnicy zetknęli się z terminem wielokulturowości i historią ludzkości, uczyły się tolerancji dla inności, odkrywały, gdzie leżą odległe kraje i jakie są znaki szczególne kultury zamieszkujących je ludów. Poznały też wiele ciekawych wierzeń z czterech stron świata. Warsztaty łączyły w sobie komponent kulturoznawczy, podróżniczy i literacki. Każde spotkanie składało się ze slajdowiska wprowadzającego w kulturę i historię danego kraju, pracy z mapą, lektury oryginalnej baśni z danego zakątka świata oraz warsztatu manualnego związanego z wcześniejszą lekturą. Wykorzystano min. baśnie afrykańskie, chińskie, japońskie, australijskie i inne. Zajęcia prowadzone były przez Panią Weronikę Śliwiak według autorskiego scenariusza. 

Inną propozycją dla młodych czytelników były zajęcia inspirowane lekturą serii książek „Czytam sobie”, gdzie uczestnicy zastanawiali się min. jakie zajęcia wykonywać podczas niesprzyjającej aury oraz zapoznawali się z pracą scenarzysty i pisarza. Podczas zajęć dzieci tworzyły grę planszową na podstawie książki oraz opowiadały własne historie, które mogą posłużyć zarówno jako fabuła książki, jak i scenariusz do filmu. Można też było zapoznać się ze zbiorami Wypożyczalni i Pracowni dla Dzieci oraz odkrywać tajemnice i ciekawostki związane z historią i pracą naszej biblioteki.

W ramach programu „EkoPaka” w Wypożyczalni i Pracowni dla Dzieci, odbyły się kolejne warsztaty edukacyjne, tym razem dotyczące papieru, w których udział wzięło 87 młodych ekologów.

W poszukiwaniach odpowiedzi na pytania min. skąd się bierze papier, do czego służy,  posłużyła megakolorowanka, którą dzieci miały za zadanie pokolorować, a następnie na jej podstawie wymyślić oraz opowiedzieć historyjkę dotyczącą drogi, jakie przechodzi drzewo by zamienić się w papier. Historie wymyślane przez uczestników były bardzo zróżnicowane ze względu na ich wiek oraz umiejętności. Przykładem jednej z ciekawszych historyjek może być opowiedziana przez uczniów bajka o Franku - kartce papieru lub drzewie, które od ziarenka marzyło o tym by, jak dorośnie, stać się zeszytem. Ciekawym elementem zajęć było wspólne wykonanie pionków z papieru (na podstawie bryły trójkąta) oraz spróbowanie swoich sił w grze planszowej dołączonej do EkoPaki, co dostarczyło nie tylko elementu rywalizacji, ale także rozrywki. Dużo emocji wzbudziła także autorska zabawa  w  „7 żyć mojej  kartki”. Na zakończenie zajęć wszyscy wspólnie utworzyli listę „Życia kartki papieru”, gdzie dzieci podawały swoje propozycje ponownego wykorzystania papieru w warunkach domowych tak, by niepotrzebnie go nie marnować. Po wykonaniu zadania każdy z uczestników otrzymywał pieczątkę z pierwszą literką swojego imienia, by móc ją odbić i podpisać się pod listą. 

Przypomnijmy, że EkoPaka – zamykamy obieg surowców to program edukacyjny dla małych i dużych. Pod hasłem EkoPaka – Zamykamy Obieg pokazujemy zamknięty obieg surowców, aby dzieci rozumiały, że to, co zostaje z produktów – opakowania, zużyte elementy – to nie śmieci, ale materiał, z którego można stworzyć coś nowego. W każdym kwartale będziemy prezentować pakę związaną z konkretnym surowcem, by wprowadzić najmłodszych odbiorców w zagadnienia ważne z punktu widzenia wychowania odpowiedzialnego i wrażliwego ekologicznie konsumenta.

Więcej informacji o projekcie na www.ekopaka.org oraz na profilu www.facebook.com/ekopaka/